Μια φορά κι έναν καιρό,
Σ’ έναν τόπο μαγικό,
πολύ πολύ κοντά από δω,
ήταν μια μικρούλα πισίνα που την έλεγαν Τία.
Ήταν πεντακάθαρη και βρισκότανε στην Εγνατία.
Απ’ όλη την πόλη ερχόταν τα παιδιά,
για να παίξουνε στα καταγάλανα νερά.
Και να μάθουνε να κολυμπάνε,
να τραγουδούν και να γελάνε!
Όμως ένιωθε και μόνη,
ήθελε μια φίλη να μην είναι σαν την ανεμώνη…
Ώσπου μια μέρα τυχερή,
έγινε η ανατροπή!

…γνώρισε τυχαία τη Λού,
πού έμοιαζε με τη Χονολουλου!
Ήταν μια μεγαλύτερη πισίνα στο πανόραμα
και το κολύμπι σου εκεί είναι σαν όραμα!
Γέμισε ο τόπος με ψαράκια,
με εγκυούλες και βαρκάκια,
κάθε λογής παιχνιδάκια!
Κι από τότε κι εφεξής,
όλοι στη Θεσσαλονίκη κολυμπάνε στους Ιχθείς!